peigne

[pɛɲ]
nom masculin
1.
[démêloir]    
مِشْط ج أَمْشاط

 un peigne fin    
مِشْطٌ دَقيقُ اﻷسْنانِ

2.
[barrette]    
مِشْبَكُ شَعْرٍ ج مَشابِكُ شَعْرٍ

 elle releva ses cheveux avec un peigne    
رَفَعَتْ شَعْرَها بِمِشْبَكٍ

 se donner un coup de peigne    
تَمَشَّطَ بِسُرْعَةٍ

 passer qqch au peigne fin    
تَفَحَّصَ شَيْئًا بِدِقّةٍ مُتَناهيةٍ

 passer la pièce au peigne fin    
فَتَّشَ الغُرْفةَ بِدِقّةٍ مُتَناهِيةٍ

Mots proches