desensañar
INDICATIVO
-Presente
- yo desensaño
 - tú desensañas
 - él, ella desensaña
 - nosotros, nosotras desensañamos
 - vosotros, vosotrasá desensañáis
 - ellos, ellas desensañan
 
-Pretérito imperfecto
- yo desensañaba
 - tú desensañabas
 - él, ella desensañaba
 - nosotros, nosotras desensañábamos
 - vosotros, vosotrasá desensañabais
 - ellos, ellas desensañaban
 
-Pretérito perfecto simple
- yo desensañé
 - tú desensañaste
 - él, ella desensañó
 - nosotros, nosotras desensañamos
 - vosotros, vosotrasá desensañasteis
 - ellos, ellas desensañaron
 
-Futuro
- yo desensañaré
 - tú desensañarás
 - él, ella desensañará
 - nosotros, nosotras desensañaremos
 - vosotros, vosotrasá desensañaréis
 - ellos, ellas desensañarán
 
-Pretérito perfecto compuesto
- yo he desensañado
 - tú has desensañado
 - él, ella ha desensañado
 - nosotros, nosotras hemos desensañado
 - vosotros, vosotrasá habéis desensañado
 - ellos, ellas han desensañado
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo había desensañado
 - tú habías desensañado
 - él, ella había desensañado
 - nosotros, nosotras habíamos desensañado
 - vosotros, vosotrasá habíais desensañado
 - ellos, ellas habían desensañado
 
-Pretérito anterior
- yo hube desensañado
 - tú hubiste desensañado
 - él, ella hubo desensañado
 - nosotros, nosotras hubimos desensañado
 - vosotros, vosotrasá hubisteis desensañado
 - ellos, ellas hubieron desensañado
 
-Futuro perfecto
- yo habré desensañado
 - tú habrás desensañado
 - él, ella habrá desensañado
 - nosotros, nosotras habremos desensañado
 - vosotros, vosotrasá habréis desensañado
 - ellos, ellas habrán desensañado
 
SUBJUNTIVO
-Presente
- yo desensañe
 - tú desensañes
 - él, ella desensañe
 - nosotros, nosotras desensañemos
 - vosotros, vosotrasá desensañéis
 - ellos, ellas desensañen
 
-Pretérito imperfecto
- yo desensañara ou desensañase
 - tú desensañaras ou desensañases
 - él, ella desensañara ou desensañase
 - nosotros, nosotras desensañáramos ou desensañásemos
 - vosotros, vosotrasá desensañarais ou desensañaseis
 - ellos, ellas desensañaran ou desensañasen
 
-Futuro
- yo desensañare
 - tú desensañares
 - él, ella desensañare
 - nosotros, nosotras desensañáremos
 - vosotros, vosotrasá desensañareis
 - ellos, ellas desensañaren
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo hubiera ou hubiese desensañado
 - tú hubieras ou hubieses desensañado
 - él, ella hubiera ou hubiese desensañado
 - nosotros, nosotras hubiéramos ou hubiésemos desensañado
 - vosotros, vosotrasá hubierais ou hubieseis desensañado
 - ellos, ellas hubieran ou hubiesen desensañado
 
-Futuro perfecto
- yo hubiere desensañado
 - tú hubieres desensañado
 - él, ella hubiere desensañado
 - nosotros, nosotras hubiéremos desensañado
 - vosotros, vosotrasá hubiereis desensañado
 - ellos, ellas hubieren desensañado
 
-Pasado
- yo haya desensañado
 - tú hayas desensañado
 - él, ella haya desensañado
 - nosotros, nosotras hayamos desensañado
 - vosotros, vosotrasá hayáis desensañado
 - ellos, ellas hayan desensañado
 
CONDICIONAL
-Presente
- yo desensañaría
 - tú desensañarías
 - él, ella desensañaría
 - nosotros, nosotras desensañaríamos
 - vosotros, vosotrasá desensañaríais
 - ellos, ellas desensañarían
 
-Pasado
- yo habría desensañado
 - tú habrías desensañado
 - él, ella habría desensañado
 - nosotros, nosotras habríamos desensañado
 - vosotros, vosotrasá habríais desensañado
 - ellos, ellas habrían desensañado
 
IMPERATIVO
-Presente
- tú desensaña
 - él, ella desensañe
 - nosotros, nosotras desensañemos
 - vosotros, vosotrasá desensañad
 - ellos, ellas desensañen
 
INFINITIVO
-Infinitivo presente
- desensañar
 
-Infinitivo compuesto
- haber desensañado
 
GERUNDIO / PARTICIPIO
-Gerundio
- desensañando
 
-Gerundio compuesto
- habiendo desensañado
 
-Participio
- desensañado
 - desensañada
 - desensañados
 - desensañadas