grignoter
[gʀiɲɔte]verbe transitif Conjugaison
1. | [manger] قَضَمَ (–ِ) grignoter des petits gâteaux قَضَمَ قِطَعًا صَغيرةً مِنَ الحَلْوى |
2. | fam [réduire] كَسَبَ (–ِ) grignoter des parts de marché كَسَبَ حِصَصًا مِنَ السّوقِ |
grignoter
verbe intransitif Conjugaison
قَضَمَ (–ِ)
elle a grignoté toute la journée ظَلَّتْ تَقْضِمُ طولَ اليَوْمِ |
