fehlen
intransitives Verb Conjugaison
1. | [nicht vorhanden sein]
Conjugaison manquer
es fehlt an etw (D) on manque de qqch das fehlte gerade noch (umgangsprachlich & ironisch) il ne manquait plus que ça |
2. | [vermisst werden]
jd/etw fehlt jm qqn/qqch manque à qqn |
3. | [irren]
weit gefehlt tu te trompes oder vous vous trompez lourdement |
4. | [erkrankt sein]
was fehlt dir oder Ihnen? qu'est-ce qui ne va pas? |