INGLÉS
ESPAÑOL
ESPAÑOL
INGLÉS

   

bop

[bɒp] (inf)
noun
1. [hit]   golpecito m
2. [disco]   disco f
3. [dance]   baile m


   

bop

[bɒp] (inf) ( pt & pp bopped, cont bopping )
transitive verb Conjugación
  dar un golpecito a

   

bop

[bɒp] (inf) ( pt & pp bopped, cont bopping )
intransitive verb Conjugación
  Conjugación bailar

Palabras cercanas

Complétez la séquence avec la proposition qui convient.

  • Steve: “Dad will call you later. ” Steve said Dad … call me later.