desenvengar
INDICATIVO
-Presente
- yo desenvengo
 - tú desenvengas
 - él, ella desenvenga
 - nosotros, nosotras desenvengamos
 - vosotros, vosotrasá desenvengáis
 - ellos, ellas desenvengan
 
-Pretérito imperfecto
- yo desenvengaba
 - tú desenvengabas
 - él, ella desenvengaba
 - nosotros, nosotras desenvengábamos
 - vosotros, vosotrasá desenvengabais
 - ellos, ellas desenvengaban
 
-Pretérito perfecto simple
- yo desenvengué
 - tú desenvengaste
 - él, ella desenvengó
 - nosotros, nosotras desenvengamos
 - vosotros, vosotrasá desenvengasteis
 - ellos, ellas desenvengaron
 
-Futuro
- yo desenvengaré
 - tú desenvengarás
 - él, ella desenvengará
 - nosotros, nosotras desenvengaremos
 - vosotros, vosotrasá desenvengaréis
 - ellos, ellas desenvengarán
 
-Pretérito perfecto compuesto
- yo he desenvengado
 - tú has desenvengado
 - él, ella ha desenvengado
 - nosotros, nosotras hemos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá habéis desenvengado
 - ellos, ellas han desenvengado
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo había desenvengado
 - tú habías desenvengado
 - él, ella había desenvengado
 - nosotros, nosotras habíamos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá habíais desenvengado
 - ellos, ellas habían desenvengado
 
-Pretérito anterior
- yo hube desenvengado
 - tú hubiste desenvengado
 - él, ella hubo desenvengado
 - nosotros, nosotras hubimos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá hubisteis desenvengado
 - ellos, ellas hubieron desenvengado
 
-Futuro perfecto
- yo habré desenvengado
 - tú habrás desenvengado
 - él, ella habrá desenvengado
 - nosotros, nosotras habremos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá habréis desenvengado
 - ellos, ellas habrán desenvengado
 
SUBJUNTIVO
-Presente
- yo desenvengue
 - tú desenvengues
 - él, ella desenvengue
 - nosotros, nosotras desenvenguemos
 - vosotros, vosotrasá desenvenguéis
 - ellos, ellas desenvenguen
 
-Pretérito imperfecto
- yo desenvengara ou desenvengase
 - tú desenvengaras ou desenvengases
 - él, ella desenvengara ou desenvengase
 - nosotros, nosotras desenvengáramos ou desenvengásemos
 - vosotros, vosotrasá desenvengarais ou desenvengaseis
 - ellos, ellas desenvengaran ou desenvengasen
 
-Futuro
- yo desenvengare
 - tú desenvengares
 - él, ella desenvengare
 - nosotros, nosotras desenvengáremos
 - vosotros, vosotrasá desenvengareis
 - ellos, ellas desenvengaren
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo hubiera ou hubiese desenvengado
 - tú hubieras ou hubieses desenvengado
 - él, ella hubiera ou hubiese desenvengado
 - nosotros, nosotras hubiéramos ou hubiésemos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá hubierais ou hubieseis desenvengado
 - ellos, ellas hubieran ou hubiesen desenvengado
 
-Futuro perfecto
- yo hubiere desenvengado
 - tú hubieres desenvengado
 - él, ella hubiere desenvengado
 - nosotros, nosotras hubiéremos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá hubiereis desenvengado
 - ellos, ellas hubieren desenvengado
 
-Pasado
- yo haya desenvengado
 - tú hayas desenvengado
 - él, ella haya desenvengado
 - nosotros, nosotras hayamos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá hayáis desenvengado
 - ellos, ellas hayan desenvengado
 
CONDICIONAL
-Presente
- yo desenvengaría
 - tú desenvengarías
 - él, ella desenvengaría
 - nosotros, nosotras desenvengaríamos
 - vosotros, vosotrasá desenvengaríais
 - ellos, ellas desenvengarían
 
-Pasado
- yo habría desenvengado
 - tú habrías desenvengado
 - él, ella habría desenvengado
 - nosotros, nosotras habríamos desenvengado
 - vosotros, vosotrasá habríais desenvengado
 - ellos, ellas habrían desenvengado
 
IMPERATIVO
-Presente
- tú desenvenga
 - él, ella desenvengue
 - nosotros, nosotras desenvenguemos
 - vosotros, vosotrasá desenvengad
 - ellos, ellas desenvenguen
 
INFINITIVO
-Infinitivo presente
- desenvengar
 
-Infinitivo compuesto
- haber desenvengado
 
GERUNDIO / PARTICIPIO
-Gerundio
- desenvengando
 
-Gerundio compuesto
- habiendo desenvengado
 
-Participio
- desenvengado
 - desenvengada
 - desenvengados
 - desenvengadas