anhauen
transitives Verb
(umgangsprachlich)
1. | [stoßen]
sich (D) etw an etw anhauen sbattere qc contro qc |
2. | [anschnorren]
jn um etw anhauen scroccare qc a qn |
1. | [stoßen]
sich (D) etw an etw anhauen sbattere qc contro qc |
2. | [anschnorren]
jn um etw anhauen scroccare qc a qn |
Le ch de quel mot ne se prononce pas comme les deux autres ?