berner

[bɛʀne]
verbe transitif Conjugaison
خَدَعَ (–َ)
 elle a été bernée par son air aimable    
لَقَدْ خُدِعَتْ بِمَظْهَرِهِ اللَّطيفِ
 se laisser berner    
انْخَدَعَ

Mots proches

Vrai ou faux ?

  • ana min maksik