unschuldig
Adjektiv
| 1. | [gen]
innocente
an etw (D) unschuldig sein non essere colpevole di qc |
| 2. | [jungfräulich] illibato (f illibata) |
unschuldig
Adverb
| 1. | [schuldlos]
senza aver commesso colpe
jn unschuldig verurteilen condannare qn a torto |
| 2. | [unverdorben, harmlos]
innocentemente
unschuldig aussehen avere l'aria innocente |
