aborder

[abɔʀde]
verbe transitif Conjugaison
1.
[personne]    
بادَرَ بِالكَﻻمِ

 se faire aborder    
بادَرَهُ أَحَدُهُمْ بِالكَﻻم

2.
[question]    
تَناوَلَ

 aborder un problème    
تَناوَلَ مُشْكِلةً


verbe intransitif
رَسا (–ُ)

Mots proches

Que boit Dalila ?