enllantar
INDICATIVO
-Presente
- yo enllanto
 - tú enllantas
 - él, ella enllanta
 - nosotros, nosotras enllantamos
 - vosotros, vosotrasá enllantáis
 - ellos, ellas enllantan
 
-Pretérito imperfecto
- yo enllantaba
 - tú enllantabas
 - él, ella enllantaba
 - nosotros, nosotras enllantábamos
 - vosotros, vosotrasá enllantabais
 - ellos, ellas enllantaban
 
-Pretérito perfecto simple
- yo enllanté
 - tú enllantaste
 - él, ella enllantó
 - nosotros, nosotras enllantamos
 - vosotros, vosotrasá enllantasteis
 - ellos, ellas enllantaron
 
-Futuro
- yo enllantaré
 - tú enllantarás
 - él, ella enllantará
 - nosotros, nosotras enllantaremos
 - vosotros, vosotrasá enllantaréis
 - ellos, ellas enllantarán
 
-Pretérito perfecto compuesto
- yo he enllantado
 - tú has enllantado
 - él, ella ha enllantado
 - nosotros, nosotras hemos enllantado
 - vosotros, vosotrasá habéis enllantado
 - ellos, ellas han enllantado
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo había enllantado
 - tú habías enllantado
 - él, ella había enllantado
 - nosotros, nosotras habíamos enllantado
 - vosotros, vosotrasá habíais enllantado
 - ellos, ellas habían enllantado
 
-Pretérito anterior
- yo hube enllantado
 - tú hubiste enllantado
 - él, ella hubo enllantado
 - nosotros, nosotras hubimos enllantado
 - vosotros, vosotrasá hubisteis enllantado
 - ellos, ellas hubieron enllantado
 
-Futuro perfecto
- yo habré enllantado
 - tú habrás enllantado
 - él, ella habrá enllantado
 - nosotros, nosotras habremos enllantado
 - vosotros, vosotrasá habréis enllantado
 - ellos, ellas habrán enllantado
 
SUBJUNTIVO
-Presente
- yo enllante
 - tú enllantes
 - él, ella enllante
 - nosotros, nosotras enllantemos
 - vosotros, vosotrasá enllantéis
 - ellos, ellas enllanten
 
-Pretérito imperfecto
- yo enllantara ou enllantase
 - tú enllantaras ou enllantases
 - él, ella enllantara ou enllantase
 - nosotros, nosotras enllantáramos ou enllantásemos
 - vosotros, vosotrasá enllantarais ou enllantaseis
 - ellos, ellas enllantaran ou enllantasen
 
-Futuro
- yo enllantare
 - tú enllantares
 - él, ella enllantare
 - nosotros, nosotras enllantáremos
 - vosotros, vosotrasá enllantareis
 - ellos, ellas enllantaren
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo hubiera ou hubiese enllantado
 - tú hubieras ou hubieses enllantado
 - él, ella hubiera ou hubiese enllantado
 - nosotros, nosotras hubiéramos ou hubiésemos enllantado
 - vosotros, vosotrasá hubierais ou hubieseis enllantado
 - ellos, ellas hubieran ou hubiesen enllantado
 
-Futuro perfecto
- yo hubiere enllantado
 - tú hubieres enllantado
 - él, ella hubiere enllantado
 - nosotros, nosotras hubiéremos enllantado
 - vosotros, vosotrasá hubiereis enllantado
 - ellos, ellas hubieren enllantado
 
-Pasado
- yo haya enllantado
 - tú hayas enllantado
 - él, ella haya enllantado
 - nosotros, nosotras hayamos enllantado
 - vosotros, vosotrasá hayáis enllantado
 - ellos, ellas hayan enllantado
 
CONDICIONAL
-Presente
- yo enllantaría
 - tú enllantarías
 - él, ella enllantaría
 - nosotros, nosotras enllantaríamos
 - vosotros, vosotrasá enllantaríais
 - ellos, ellas enllantarían
 
-Pasado
- yo habría enllantado
 - tú habrías enllantado
 - él, ella habría enllantado
 - nosotros, nosotras habríamos enllantado
 - vosotros, vosotrasá habríais enllantado
 - ellos, ellas habrían enllantado
 
IMPERATIVO
-Presente
- tú enllanta
 - él, ella enllante
 - nosotros, nosotras enllantemos
 - vosotros, vosotrasá enllantad
 - ellos, ellas enllanten
 
INFINITIVO
-Infinitivo presente
- enllantar
 
-Infinitivo compuesto
- haber enllantado
 
GERUNDIO / PARTICIPIO
-Gerundio
- enllantando
 
-Gerundio compuesto
- habiendo enllantado
 
-Participio
- enllantado
 - enllantada
 - enllantados
 - enllantadas