escupir
verbo intransitivo Konjugation
Konjugation spucken
escupir a la cara (figurado) ins Gesicht spucken
escupir
verbo transitivo Konjugation
(literal & figurado) (aus)spucken
Complétez la séquence avec la forme conjuguée au conditionnel à la personne indiquée.
Si fuéramos ricos, (nosotros, poder) … ayudar a mucha gente.