romper
verbo transitivo Konjugation
| 1. | [gen] (zer)brechen |
| 2. | [papel, tela] Konjugation zerreißen |
| 3. | [ropa, zapatos] Konjugation abnutzen |
| 4. | [hábito, monotonía] (unter)brechen |
| 5. | [amistad, noviazgo] Konjugation abbrechen |
| 6. | [pacto, compromiso] Konjugation brechen |
romper
verbo intransitivo Konjugation
| 1. | [terminar relación]
romper con alguien Schluss machen mit jm |
| 2. | [estallar]
(an)brechen
al romper el alba o día bei Tagesanbruch |
| 3. | [empezar]
romper a hacer algo ausbrechen in (+A) |
| 4. | (locución)
de rompe y rasga draufgängerisch |
romperse
verbo pronominal Konjugation
| 1. | [partirse] Konjugation brechen |
| 2. | [desgastarse] Konjugation reißen |
