triefen
( prät triefte oder troff, perf hat/ist getrieft )intransitives Verb
| 1. | (hat)
[voll sein]
vor etw (D) triefen [vor Flüssigkeit] grondare qc [vor Gefühl] (abwertend & figurativ) abbondare di qc |
| 2. | (ist)
[fließen]
aus etw triefen [Rotz] colare da qc [Blut] sgorgare da qc |
