constar
verbo intransitivo Conjugaison
1. | [información]
aufgeführt sein
constarle algo a alguien jm etw bekannt sein hacer constar feststellen que conste que damit das klar ist |
2. | [estar constituido por]
constar de bestehen aus |
1. | [información]
aufgeführt sein
constarle algo a alguien jm etw bekannt sein hacer constar feststellen que conste que damit das klar ist |
2. | [estar constituido por]
constar de bestehen aus |
Donnez le nombre suivant en lettres.
Hace 5 000 (…) años.