frustrer
[fʀystʀe]verbe transitif Conjugaison
1. | [priver]
frustrer qqn de defraudare qn di |
2. | [décevoir] frustrare |
1. | [priver]
frustrer qqn de defraudare qn di |
2. | [décevoir] frustrare |
Cochez la bonne réponse.
Comment dit-on « je t'en prie » ?