frustrate
[frʌˈstreɪt]transitive verb Conjugation
| 1. | [person] Conjugation frustrieren |
| 2. | [plan, attempt] Conjugation vereiteln |
ENGLISH
GERMAN
GERMAN
ENGLISH| 1. | [person] Conjugation frustrieren |
| 2. | [plan, attempt] Conjugation vereiteln |
Complétez la séquence avec la proposition qui convient.
I … in hospital last month.