desenlutar
INDICATIVO
-Presente
- yo desenluto
 - tú desenlutas
 - él, ella desenluta
 - nosotros, nosotras desenlutamos
 - vosotros, vosotrasá desenlutáis
 - ellos, ellas desenlutan
 
-Pretérito imperfecto
- yo desenlutaba
 - tú desenlutabas
 - él, ella desenlutaba
 - nosotros, nosotras desenlutábamos
 - vosotros, vosotrasá desenlutabais
 - ellos, ellas desenlutaban
 
-Pretérito perfecto simple
- yo desenluté
 - tú desenlutaste
 - él, ella desenlutó
 - nosotros, nosotras desenlutamos
 - vosotros, vosotrasá desenlutasteis
 - ellos, ellas desenlutaron
 
-Futuro
- yo desenlutaré
 - tú desenlutarás
 - él, ella desenlutará
 - nosotros, nosotras desenlutaremos
 - vosotros, vosotrasá desenlutaréis
 - ellos, ellas desenlutarán
 
-Pretérito perfecto compuesto
- yo he desenlutado
 - tú has desenlutado
 - él, ella ha desenlutado
 - nosotros, nosotras hemos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá habéis desenlutado
 - ellos, ellas han desenlutado
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo había desenlutado
 - tú habías desenlutado
 - él, ella había desenlutado
 - nosotros, nosotras habíamos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá habíais desenlutado
 - ellos, ellas habían desenlutado
 
-Pretérito anterior
- yo hube desenlutado
 - tú hubiste desenlutado
 - él, ella hubo desenlutado
 - nosotros, nosotras hubimos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá hubisteis desenlutado
 - ellos, ellas hubieron desenlutado
 
-Futuro perfecto
- yo habré desenlutado
 - tú habrás desenlutado
 - él, ella habrá desenlutado
 - nosotros, nosotras habremos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá habréis desenlutado
 - ellos, ellas habrán desenlutado
 
SUBJUNTIVO
-Presente
- yo desenlute
 - tú desenlutes
 - él, ella desenlute
 - nosotros, nosotras desenlutemos
 - vosotros, vosotrasá desenlutéis
 - ellos, ellas desenluten
 
-Pretérito imperfecto
- yo desenlutara ou desenlutase
 - tú desenlutaras ou desenlutases
 - él, ella desenlutara ou desenlutase
 - nosotros, nosotras desenlutáramos ou desenlutásemos
 - vosotros, vosotrasá desenlutarais ou desenlutaseis
 - ellos, ellas desenlutaran ou desenlutasen
 
-Futuro
- yo desenlutare
 - tú desenlutares
 - él, ella desenlutare
 - nosotros, nosotras desenlutáremos
 - vosotros, vosotrasá desenlutareis
 - ellos, ellas desenlutaren
 
-Pretérito pluscuamperfecto
- yo hubiera ou hubiese desenlutado
 - tú hubieras ou hubieses desenlutado
 - él, ella hubiera ou hubiese desenlutado
 - nosotros, nosotras hubiéramos ou hubiésemos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá hubierais ou hubieseis desenlutado
 - ellos, ellas hubieran ou hubiesen desenlutado
 
-Futuro perfecto
- yo hubiere desenlutado
 - tú hubieres desenlutado
 - él, ella hubiere desenlutado
 - nosotros, nosotras hubiéremos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá hubiereis desenlutado
 - ellos, ellas hubieren desenlutado
 
-Pasado
- yo haya desenlutado
 - tú hayas desenlutado
 - él, ella haya desenlutado
 - nosotros, nosotras hayamos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá hayáis desenlutado
 - ellos, ellas hayan desenlutado
 
CONDICIONAL
-Presente
- yo desenlutaría
 - tú desenlutarías
 - él, ella desenlutaría
 - nosotros, nosotras desenlutaríamos
 - vosotros, vosotrasá desenlutaríais
 - ellos, ellas desenlutarían
 
-Pasado
- yo habría desenlutado
 - tú habrías desenlutado
 - él, ella habría desenlutado
 - nosotros, nosotras habríamos desenlutado
 - vosotros, vosotrasá habríais desenlutado
 - ellos, ellas habrían desenlutado
 
IMPERATIVO
-Presente
- tú desenluta
 - él, ella desenlute
 - nosotros, nosotras desenlutemos
 - vosotros, vosotrasá desenlutad
 - ellos, ellas desenluten
 
INFINITIVO
-Infinitivo presente
- desenlutar
 
-Infinitivo compuesto
- haber desenlutado
 
GERUNDIO / PARTICIPIO
-Gerundio
- desenlutando
 
-Gerundio compuesto
- habiendo desenlutado
 
-Participio
- desenlutado
 - desenlutada
 - desenlutados
 - desenlutadas