gritar
verbo intransitivo Conjugación
[hablar fuerte, dar gritos] Conjugación schreien
gritar
verbo transitivo Conjugación
| 1. | [dar voces] Conjugación anschreien |
| 2. | [protestar] auspfeifen |
ESPAÑOL
ALEMÁN
ALEMÁN
ESPAÑOL| 1. | [dar voces] Conjugación anschreien |
| 2. | [protestar] auspfeifen |
Complétez la séquence avec la forme conjuguée au subjonctif présent à la personne indiquée.
Mis padres no quieren que (yo, beber) … café.