interrumpir
verbo transitivo Conjugación
| 1. | [gen] Conjugación unterbrechen |
| 2. | [obstruir] Conjugación behindern |
interrumpirse
verbo pronominal
unterbrochen werden
ESPAÑOL
ALEMÁN
ALEMÁN
ESPAÑOL| 1. | [gen] Conjugación unterbrechen |
| 2. | [obstruir] Conjugación behindern |
Choisissez la forme conjuguée au passé simple qui convient.
Cuando eran niños, mis padres … muchos libros.