incurrir
incurrir en
verbo intransitivo
1. | [delito, falta]
Konjugation to commit
[error] Konjugation to make |
2. | [desprecio etc] Konjugation to incur |
1. | [delito, falta]
Konjugation to commit
[error] Konjugation to make |
2. | [desprecio etc] Konjugation to incur |
Complétez la séquence avec la forme conjuguée à l'imparfait à la personne indiquée.
Mi hermano mayor … mucha música.