entweichen
( prät entwich, perf ist entwichen )intransitives Verb Conjugaison
1. | [ausströmen] Conjugaison fugarse |
2. | (gehoben) [entfliehen] Conjugaison escapar |
1. | [ausströmen] Conjugaison fugarse |
2. | (gehoben) [entfliehen] Conjugaison escapar |
En observant l'image, répondez à la question Ist das Berlin?.